HYSTERIA

Britt Das (1998) is een jonge theaterspeelster, -maakster en -schrijfster. Dit jaar rondt ze haar bachelor in het Drama af aan LUCA School of Arts. Ze heeft een voorliefde voor het schijnbaar oppervlakkige, met een oog op de laag die net onder die oppervlakte zit. De spanning vlak onder het banale. Ze speelt vaak met de dunne grens tussen die twee verschillende werelden. Britt schrijft teksten die maatschappelijk – maar vooral individueel – kritisch zijn. Britt heeft de kinderlijke droom dat ze dingen wil veranderen maar merkt dat niemand zo hard kind is van de kapitalistische consumptiemaatschappij als zij zelf. Britt vindt zichzelf hypocriet.

Femke Van der Steen (1999) studeert Drama aan LUCA School of Arts. Ze werkt voor zowel televisie als theater. In haar werk, dat vaak tegen het performatieve aanleunt, zoekt ze op een vormelijk uitdagende manier het midden op tussen het sprookje en de nachtmerrie, vanuit het perspectief van de hedendaagse jonge vrouw die weigert zich neer te leggen bij het onrecht van de wereld waar ze zich middenin plaatst. Ze presenteert de inzichten en zoektochten die haar bezighouden, op emotioneel, artistiek, fysisch, politiek en filosofisch niveau. Haar solo ZINGETUIGEN (2019) werd geselecteerd voor verschillende festivals als Shortwood, FAK theater, Copacobana en Ithaka. Ze was te zien in Antigone (2020), dat onder leiding van Lisaboa Houbrechts gespeeld werd in de KVS, op Zomer van O. en Love at first Sight. Ook vertolkte ze de rol van Bianca in Het Temmen van de Feeks (2020) van Sietse Remmers. Femke Van der Steen (met kleine ‘d’) is een vurige jonge dame die niet bang is om het achterste van haar tong te laten zien, nadat ze tijdens het luisteren zorgvuldig en ongestoord aan de puntjes van haar haar plukt. Ze kan roepen zonder hees te worden, ze kan zingen als het van haar gevraagd wordt, ze kan dansen maar zou het graag beter kunnen, ze kan leven zonder vlees maar niet zonder het vleselijke, kortom ze is een sterfelijke, vrijgevochten jonge vrouw.

Ibtissam Boulbahaiem (1994) studeert Drama aan LUCA School of Arts en zit momenteel in haar masterjaar. Ze wentelt zich als theatermaakster altijd in verhalen over schijnbaar uitzichtloze situaties, waarin de uitdaging er voor haar dan net in ligt op zoek te gaan naar verbondenheid en antwoorden. Waarom doen mensen bepaalde dingen en welk effect heeft dat op anderen? Deze vragen komen steeds opnieuw bovendrijven binnen haar maakprocessen. Met een open geest duikt ze onbevreesd in de oceaan van talloze stemmen en luistert ze als de beste. Binnen een wereld vol contradicties tracht ze op een poëtische manier te nuanceren. Mocht ze een schilderij zijn, dan zou ze Yellow over Purple van Rothko zijn. Mocht ze eten zijn dan zou ze een olijf zijn. Mocht ze een natuurlijk landschapselement zijn, dan zou ze een berg zijn. En mocht ze geld willen verdienen, dan zou ze nooit theater maken. Ze is fantasierijk, passioneel, energiek, speels, gevoelig, gracieus en onbezonnen. Deze karaktertrekken maken dat haar werk zich vaak laat omschrijven als: “Wow, dat is weer helemaal iets anders.” Ze is er nog altijd niet uit of dat nu een compliment is of niet.

Dagmar Dierick (1998) is dramastudente aan LUCA School of Arts. Als nieuwe maakster stelt ze de structuren waarop deze wereld is opgebouwd in vraag, terwijl anderen deze structuren net als vanzelfsprekend ervaren. In eerder werk onderzocht ze de fijne lijn tussen wat men een ‘utopie’ noemt en een eigen gemaakte kindertekening. “Is een betere wereld voor iedereen écht een naïef en utopisch idee?” Haar werk is actueel, ontroerend, en voor iedereen. Een maatschappelijk engagement kan men niet wegdenken uit Dagmars persoon, laat staan uit haar werk als theatermaakster. Zo heeft ze bijvoorbeeld in november 2019 samen met drie medestudenten State of the Arts Students opgericht. Ze was een van de genodigden in het Vlaams Parlement en was gastspreker op de Toneelacademie Maastricht. Verder houdt ze van theater en elke andere mogelijke vorm van escapisme. Ze heeft een onverklaarbare chipsverslaving en weet niet goed waar de sociale grens ligt van wat wel en wat niet mag gedeeld worden over haar persoonlijke leven. Ze is een mislukte romanticus die verbanden en parallellen zoekt in alles. Haar sterrenbeeld is Steenbok en ze vertoeft (zoals de meeste mensen) het liefst in een veilige omgeving waar ze volledig gevoelig zichzelf durft te zijn. Doordat ze snel vrienden maakt, is ze dus (zonder arrogant te willen zijn) altijd haar oprechte zelve.