MY AUGUST FEELS LIKE DECEMBER
Pieter Desmet / Persona
Work-in-progress. Maakresidentie 30/05-09/06/2023
MY AUGUST FEELS LIKE DECEMBER wordt een multidisciplinaire performance en installatie waarin individuele rouwervaringen een gemeenschappelijk karakter krijgen door een ruimte te bouwen waarin rouw op aanvaardbare wijze met anderen kan worden gedeeld. Vertrekkend vanuit de herinnering belichaamt en materialiseert het artistieke team individuele rouw en vervreemding van de wereld waarna ze zichzelf zowel fysiek als emotioneel transformeren. Ze onderzoeken hoe hun eigen lichaam reageert op verlies, maar ook hoe een overlijden ruimte kan scheppen voor groei en ontwikkeling als individu.
De noodzaak om MY AUGUST FEELS LIKE DECEMBER te realiseren komt voort uit Pieters persoonlijke ervaring met het verlies van zijn ouders, en hoe dat hem als mens vormt binnen een voortdravende maatschappij die weinig ruimte laat voor introspectie en expressie omtrent verlies. Rouw en verdriet zijn gevoelens waar iedereen vroeg of laat op hun eigen manier mee te maken krijgt. De missie van dit project is om individuele ervaringen van verdriet te verbinden en ze een artistiek en gemeenschappelijk kader te bieden.
MY AUGUST FEELS LIKE DECEMBER creëert een ruimte van reflectie waar de metamorfose van het individu ruimte maakt voor collectieve transformatie. Waar het acceptabel wordt om verdriet te delen. Waar individuele rouw een gemeenschappelijk karakter krijgt. Waar de bezoeker getroost kan worden door de gedeelde ervaring met een vreemde.
Pieter vertrekt voor dit project dicht bij en vanuit het bewegende lichaam, maar relateert het aan enkele andere disciplines. Het centrale medium dans resoneert in digitale videokunst, geluidsontwerp, scenografie, kostuum- en lichtontwerp en nodigt de bezoeker uit tot een geëngageerde aanwezigheid. Al deze media samen spelen een even grote rol in de universele betekenis van het werk.
MY AUGUST FEELS LIKE DECEMBER wordt een intieme ervaring tussen de bezoekers en de performers. Samen worden ze één gemeenschap waar troost en hoop de boventoon voeren.
Over Pieter Desmet
Pieter Desmet (1996) is danser en multidisciplinair kunstenaar. Tijdens zijn dansopleiding aan het Koninklijk Conservatorium Antwerpen was hij te zien in choreografieën van Iris Bouche, Sidi Larbi Cherkaoui en Damien Jalet (Venn) en Maud Le Pladec (Grensgeval van Guy Cassiers/Toneelhuis). In 2022 startte hij aan de avondopleiding Fotokunst van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen.
Na zijn afstuderen aan het Conservatorium in 2018 vervoegde hij Ultima Vez/Wim Vandekeybus, en sindsdien toert hij internationaal met de voorstellingen TRACES, Hands do not touch your precious Me en Scattered Memories. Daarnaast werkt hij als freelance danser voor OESTER/Aïda Gabriëls (VACUUM). Hij maakt actief deel uit van het onderzoeksproject Karakter door Coupe van kostuumontwerper Chris Snik. Ook is hij te zien in de filminstallatie Dragers van Koen Broos (MAS Antwerpen) en in muziekvideo’s van de electropopband Fortress en de noise-rockband La Jungle.
Sinds 2017 onderzoekt Pieter zijn eigen multidisciplinaire werk met als overkoepelend thema identiteitsontwikkeling. In 2019 richtte hij samen met danser en danstherapeut-in-opleiding Steffi Mennen en audiovisueel kunstenaar Jonathan De Maeyer het kunstplatform Persona op. Daarbinnen verzamelen ze hun individuele werk en ontwikkelen en creëren ze samen binnen hun gedeelde onderzoek The Body as Manifestation of Identity. Zo maakten ze eerder de dansfilm SKINNED, die in 2021 in De Studio in première ging.
Pieter is gastdocent hedendaagse danstechniek aan het Koninklijk Conservatorium Antwerpen, Performact in Torres Vedras (Portugal), de Kunsthumaniora’s in Brussel en Antwerpen en de Koninklijke Balletschool Antwerpen. In seizoen 2020-2021 assisteerde hij Wim Vandekeybus bij Opera Ballet Vlaanderen.