Schrijfresidentie

In 2023-24 voert Eleonore Van Godtsenhoven een onderzoek naar (vrouwelijke) architectuur en ruimte innemen, dat uitmondt in twee theatrale teksten/projecten. Voor beide resideert ze in Zuidpool. Tijdens een schrijfresidentie werkt ze aan GRAY, een theatertekst die in seizoen 2024-25 als voorstelling getoond wordt.

GRAY is een project dat draait rond de ideeën en persona van de Ierse architecte en designer Eileen Gray. Ze was een multigetalenteerde, eigenzinnige kunstenares, die niet graag in de schijnwerpers stond. Begonnen in het Parijs van de jaren 1920 als jonge designer, groeide ze al snel uit tot een autonome selfmade architecte. Ze was bevriend met publiekslieveling Le Corbusier, die haar hielp met ontwerpen. Als eerste project bouwde ze de vernieuwende villa E-1027 aan de Côte d’Azur, die nog steeds bezocht kan worden. Gray deed tot het kleinste detail in het interieur alles zelf: alle meubels zijn van haar hand.

Le Corbusiers ego werd gekrenkt door al dit talent en de uniciteit van de villa, waardoor hij een obsessie ontwikkelde voor de plek. Hij besloot zijn eigen ‘cabanon’ bovenaan de site te bouwen, zodat hij het hele terrein kon overzien. Na de breuk met haar man Jean Badovici trok Gray dieper het Franse binnenland in om een nieuwe villa te bouwen. Tijdens haar afwezigheid voorzag Le Corbusier de witte muren van villa E-1027 van kleurrijke schilderingen van eigen hand. Hij deed dit naakt en liet zich ook zo vastleggen op foto. Door deze toevoeging zal de villa decennialang beschouwd worden als zijn werk.

Grays levensverhaal is een interessante metafoor om de problemen bloot te leggen die we vandaag nog steeds voelen rond gendergelijkheid, auteurschap en het vinden/opeisen van een plek of ruimte. De geschiedenis bulkt van dit soort uitbuiting en wegmoffelen van vrouwelijke kracht. De tekst van GRAY is een dialoog tussen verschillende stemmen die met en door dit verhaal — en de ideeën van Eileen Gray — op zoek gaan naar een vorm om samen een ruimte te delen. Als kunstenares was Gray vooral op zoek naar een holistisch geheel waarin alles met elkaar in verbinding kon staan. Zo probeerde ze ook te leven. Dit staat haaks op de kapitalistische wereld waarin we nu leven. Ook deze thema’s zal de voorstelling aanraken.

Visueel wordt er in de tekst en op scène gezocht naar een sterke verbinding met de wereld die Gray in haar ontwerpen trachtte te creëren. Ze werkte vaak met spiegels, verborgen ruimtes, verdubbelingen en speelse details. Haar werk is uniek, tijdloos en voelt nog steeds aan als vernieuwend.